جوان آنلاین: در پی ترور دبیرکل حزبالله لبنان فعالان سیاسی و اجتماعی با سلایق مختلف نوشتههایی را در رسای سیدحسن نصرالله و لزوم وحدت ملی در برابر دشمن خبیث صهیون منتشر کردند. در ادامه مواردی از این نوشتهها را مرور کردهایم:
ابراهیم حاتمیکیا (کارگردان) سید! جگرم سوخت
سید! این احوال دوگانه را چه کنم؟! مگر جامهای جز رخت شهادت بر تو زیبنده بود. کاش سید! مقابلت نشسته بودم و متن سوگنامه را با خودت تمرین میکردم. مطمئن هستم هر بار جملهای در وصفت مینوشتم با آن گونههای سرخ و محجوب، میخندیدی و مرا خجالتزده میکردی. سید! جگرم سوخت. باورش سخت است که لبنان بدون تو را تصور کنم. سید! بارها در لبنان به عشق دیدارت به انتظار نشستم و سهم دیدارت نصیبم نشد. سید! ارابه فرعون را به بازی گرفتهام و فریاد میکشم صدا، دوربین، حرکت، ولی عالم مَجاز من کجا، عالم حقیقی تو و یارانت کجا. من مشغول قهرمان بازی مجاز بودم که خبر آمد سیدحسن نصرالله رفت. صدا و دوربین خاموش، ولی حرکت تو تا بیتالمقدس ادامه خواهد داشت. اکنون من ماندهام و چشمان گریان آسیه سلامالله که مقابل شکنجه فرعون برای دست کشیدن از حق منتظر است و او جز همنشینی خدا چیزی نمیبیند. سید! این قوم فرعونی به گواه تاریخ رفتنیاند، ولی راه تو و مرام و نگاه مقاومت همچنان ماندنی خواهد بود. من که حاضر نیستم تصویر انگشت اشارهات که به سمت اسرائیل نشانه میرفتی را لحظهای از نظرم پاک کنم و بر پیکر پاره پارهات نظر کنم. سید زنده است. راه مقاومت زنده است.
حمیدرضا جلاییپور (فعال سیاسی اصلاحطلب)
حمیدرضا جلاییپور، جامعهشناس و فعال سیاسی اصلاحطلب در کانال تلگرامی «راهبرد» نوشت: به نظر میرسد دیروز تا حالا که اسرائیل در جنوب لبنان با بمبهای هزار تنی فرماندهان حزبالله را به شهادت رسانده، کشور ایران نیز وارد فضای جدیدی شده است. در چنین فضایی هم جمهوری اسلامی در برابر فلسطینیان و شیعیان لبنان و حزبالله مسئولیت اخلاقی دارد و هم جمهوری اسلامی در برابر امورات ۸۵ میلیونی ایران و کیان کشور وظیفه دارد. خوشبختانه درباره این امور خطیر، کشور مسئولان ذیربط دارد، رهبر دارد و شورایعالی امنیت ملی دارد. (و تصمیم کشور در مورد نحوه انتقام از شهادت هنیه هم تا حالا یک تصمیم جمعی در شورایعالی امنیتملی بوده است). به نظر من در شرایط فعلی و تا تدوین و اجرای راهکارهای جدید مهمترین کار ما شهروندان در کشور، اینهاست: «دفاع از فرماندهی رهبری، آیتالله خامنهای، در کشور» و «حفظ وحدت و دفاع از شعار وفاق همه نیروهای سیاسی و اتحاد مردم و حکومت.» هرکس به سیاستهای گذشته نقد دارد، در آینده برای ارائه آن وقت است. هماکنون زمان دفاع از تمامیت ایران و مردمانش است.
بیژن عبدالکریمی (فیلسوف و استاد دانشگاه)؛ با مراقبت بیشتری پاسدار میهنمان باشیم
انالله و اناالیه راجعون. سرانجام سیدحسن نصرالله، بنیانگذار و سومین دبیرکل حزبالله کشور دوست و برادرمان، لبنان بعد از بارها مورد سوءقصد قرارگرفتن از سوی نیروهای امنیتی و نظامی کشور صهیونیستی اسرائیل و به واسطه بمباران سنگین مناطق ضاحیه جنوبی بیروت به همراه برخی دیگر از فرماندهان همرزمش به فیض عظیم شهادت نائل شدند. بدین وسیله نهایت احساس تأسف و انزجار خویش را نسبت به این ترور ددمنشانه و کشتهشدن رهبر آزادسازی لبنان در سال ۲۰۰۰ و رهبر پیروز لبنانیها در برابر اسرائیلیها در سال ۲۰۰۶ را به همه نیروهای مقاومت در برابر نظام سلطه جهانی، به سرکردگی امریکا و اسرائیل، به مردم مظلوم لبنان و فلسطین و به همه آزادگان، عاشقان عدالت و بیزار از حافظان نظام سلطه و بردگی در جهان معاصر تسلیت گفته، همه هموطنان عزیز عاشقان ایران و کنشگران راستین سیاسی و اجتماعی در کشورم را دعوت میکنم که در شرایط حساس کنونی با مراقبت بیشتری پاسدار میهنمان بوده و اسیر فضاسازیهای رسانهای وابسته به قدرتهای بزرگ جهان نگردیده، هر چه بیشتر بر وحدت و انسجام ملی کشور تأکید ورزند و قیصریه ایران عزیز را قربانی آتش جنگ و جدالهای سیاسی و روزمره نسازند. با آرزوی پیروزی جبهه مقاومت در سراسر کره زمین در برابر جنایات امپریالیسم و صهیونیسم جهانی.
وحید یامینپور؛ حزبالله غیرقابل حذف است
این یادداشت را با اندکی تلخیص میخوانید: حزبالله از بدو تأسیس یک مأموریت ذاتی برای خود تعریف کرده بود: «آزادسازی لبنان و قدس.» روزی که این مأموریت را آغاز کرد، هیچ نداشت جز مردانی شجاع و دلداده به امام (ره). آن روزها در لبنانی که پایتختش در تصرف صهیونیستها بود، حتی شیعیان به روی هم سلاح میکشیدند و همدیگر را میکشتند، چه رسد به فالانژها و سنیهای امریکایی و غیره... حزبالله از آن روزهای ابتدایی که روزهای ضعف و تلخکامی و نداری بود، یک لبنان متحد و حامی مقاومت ساخت. صهیونیستها را به شکلی ذلیل کرد که هنگام فرار از لبنان، اسکناسهای خود را در کشوی میزها جا گذاشتند... حزب الله هزاران نیروی آموزش دیده برای روزهای سخت دارد... حزبالله غیرقابل حذف است. صدها فرمانده جوان سلحشور طی سالهای گذشته پرورش یافتهاند که شعله آرمان مقدس آزادی قدس را در جان زنده و روشن نگه داشتهاند. این جمله امروز رهبر انقلاب نه شعار تبلیغاتی است و نه ترفند امیدآفرینی، وعدهای است با شناخت کامل از حزبالله و منطقه: «جنایتکاران صهیونیست بدانند که بسیار کوچکتر از آنند که به ساخت مستحکم حزبالله لبنان صدمه مهمی وارد کنند.» از تنها دیداری که چند سال پیش با سیدحسن نصرالله داشتم این جملات در ذهنم طنین دارد که «رژیم صهیونیستی پروژه امریکاست و با بودن جبهه مقاومت، زمانی خواهد رسید که باقی ماندن اسرائیل در منطقه دیگر به صرفه نخواهد بود و توجیهی نخواهد داشت. پرونده اسرائیل بسته خواهد شد.»
علی علیزاده (فعال سیاسی خارج از کشور)؛ این عزاداری باید ایستاده و سلاح به دست انجام شود
سیدحسن فقط دبیرکل یک گروه شیعه در جنوب لبنان نبود. او مهمترین رهبر مقاومت مردمی و چریکی جنوب جهانی علیه امپریالیسم و استعمار در عصر معاصر بود. او قلب گرم یک چریک جوان، فصاحت یک شاعر کلاسیک عرب و مغز سرد یک شطرنجباز را توأمان داشت. استراتژیستی که نبوغش را دشمنانش هم تصدیق میکردند. او زیباترین تجسد روح انسان قیام کرده غرب آسیایی علیه نظم امپریالیستی و نیهیلیستی غربی بود. مسلم است مقاومت، ایده و فکری است که با رفتن یک فرد متوقف نمیشود، اما سیدحسن کسی است که شاید تا چند دهه قابل جایگزینی نباشد. امروز تلخترین و سیاهترین روز در تاریخ مقاومت است، اما اگر مقاومت نشسته مویه و عزاداری کند محکوم به فناست. این عزاداری باید ایستاده و سلاح به دست انجام شود. این سیاهترین روز مقاومت، باید سرخترین روز مقاومت شود.